Sözlük
Durable; durus, durateus, durabilis
Durable (İng.); durus, durateus, durabilis (Latin.): Sert, tahta gibi, sertleşme, sağlamlaşma, dayanıklı. Durum, durabilirlik, sağlamlık, dayanıklılık.. Durable (İng.) > durabilir. "Tur", dur-durmak Türkçenin önemli kök sözcüklerinden. Durmak, kalıcılık, sağlamlık ve benzeri kavilik anlamlarında. Turuy: Mesken, ev (belki de kapı) (Yazıtlar). Tersi, zayıflığı gösteriyor, örneğin "turuq": zayıf. / Sümerce "duru": durağan (M. İ. Çığ). Dur-mak: dur-are (Latin.), durer (Fr.) (İ. H. Danişmend) / "Durable"da "dur" kökü yanında "able" > "bilmek" yapım eki de örtüşüyor. Yap-abilmek: able (İng.). Bizim İngilizce "able"da 90"lı yıllarda dikkatimizi çeken benzerliği M. Celalettin Paşa kim bilir ne zaman görmüş, 1869"da yayınlamış. / Bakınız "PIE kök": "Deru"